Czego można się nauczyć obserwując rozwój systemu edukacji w Finlandii?

14 grudnia 2012 Wyłączono przez Grzegorz Wnorowski

10 podstawowych spraw:

1. Obecny system edukacji w Finlandii jest przyjazny dla uczniów, uczniowie uczą się dobrze, a różnice w osiągach między szkołami są niewielkie. Nie ma szkół słabych.
2. W przeszłości tak nie było.
3. Zawód nauczyciela cieszy się wysoką estymą.
4. Finlandia ma jeden z najlepszych systemów przygotowania do zawodu nauczyciela.
5. Fińscy nauczyciele mają duży stopień autonomii i korzystają ze ustawicznego systemu doskonalenia zawodowego, który jest otwarty na bieżące potrzeby edukacji.

6. Nowi adepci zwykle pozostają w zawodzie do emerytury. Płynność kadr jest znikoma.
7. Prawie połowa uczniów kończących 9-letnią szkołę podstawową korzystała po drodze z indywidualnej pomocy specjalnej.
8. Nauczyciele w Finlandii przeznaczają mniej czasu na nauczanie niż w większości innych krajów. Uczniowie przeznaczają mniej czasu na naukę niż ich rówieśnicy w innych krajach.
9. Szkoły w Finlandii nie są poddawane standaryzowanym testom, nie ma przygotowania do testów, ani prywatnego tutoringu (prywatnych korepetycji).
10. Zarówno polityka edukacyjna jak i praktyka różni się zasadniczo od polityki poprawiania edukacji w większości innych krajów – zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych.

Obecny bardzo efektywny system edukacji jest rezultatem konsekwentnego wieloletniego procesu drobnych poprawek, w przeszłych dziesięcioleciach, opartego na co raz to lepszym przygotowaniu nauczycieli i zaufaniu do tego zawodu. Młodzi nauczyciele i studenci przygotowujący się do tego zawodu pochodzą zwykle z górnego kwartyla osiągnieć szkolnych.

Fińskie 9-letnie szkoły zwykle są małe, najczęściej poniżej 100 uczniów. Klasy są mieszane. Starsi uczniowie pomagają młodszym. Szkolne budynki są oszczędne ale funkcjonalne, często drewniane. Odległości między osiedlami są duże (często kilkadzesiąt km). Uczniowie są dowożeni do szkół. Osiedle często składa się 2-3 domków.

W fińskich szkołach zaprzestano praktyk „powtarzania klasy”. Każdy uczeń potrzebujący pomocy zwykle od razu ją dostaje, zanim problem rozwinie się do poważnej trudności w uczeniu się.

Co najbardziej uderza gości „zwiedzających” ten system? Zaufanie do nauczycieli.

Opracował: prof.dr hab. Wacław Zawadowski, specjalista Stowarzyszenia Rodzice w Edukacji w metodyce nauczania matematyki, na podstawie artykułu Pasi Sahlberga Dyrektora Generalnego ds. Mobilności i Współpracy Międzynarodowej W Ministerstwie Edukacji Finlandii.

Więcej informacji można znaleźć na blogu: http://www.pasisahlberg.com/blog/.

A tu informacja  z KWEJK.pl