Uważność a błąd
Dorastałam z przekonaniem, że błąd jest czymś złym. Rodzice, nauczyciele i nawet przypadkowo spotkani dorośli widząc jak popełniam błąd obdarowywali…
Dorastałam z przekonaniem, że błąd jest czymś złym. Rodzice, nauczyciele i nawet przypadkowo spotkani dorośli widząc jak popełniam błąd obdarowywali…
Jak uczyć dzieci mądrości i hartu ducha? Jak pomóc im rozwinąć pełnię swoich możliwości? Jak wychowywać, żeby szły przez życie…
System edukacji w Polsce, podobnie jak systemy edukacyjne w wielu innych krajach Unii Europejskiej, podlega istotnym zmianom. Wprowadzane są one…
Zasady tworzenia i funkcjonowania rady szkoły reguluje ustawa o systemie oświaty i w oparciu o jej zapisy powinien być opracowany…
Światowej sławy autorytet w dziedzinie metod twórczego wykorzystania umysłu Tony Buzan gościł w Polce Ucz się jak się uczyć! Możesz…
Projekt „S2CPT – Od szkoły do kariery: metodologia doradztwa zawodowego ukierunkowanego na ucznia, z wykorzystaniem narzędzia Career Path Test (CPT)”…
Odwiedzając szkoły, do których chodzą moi synowie zastanawiałem się, czy czasem, gdzieś w przepastnych tekach urzędników nie chowają się analogiczne przepisy. Warunki, w których moje dziecko spędza kilka godzin dziennie jako żywo odpowiada klasie chowu klatkowego dla ludzi.
Dzieci po odprowadzeniu do strefy przyjęcia, prowadzone są do klasy, w której przebywają do zakończenia zajęć, wyjąwszy konieczne wyjścia do toalety. Nie ma mowy, żeby dziecko na przerwie wyszło na korytarz. A wyjście na dwór jest w czasie przerwy zupełnie nieprzewidziane. Podobno jednak raz na 2-3 tygodnie klasa wychodzi na dwór.
Zalety takiego systemu są oczywiste:
Dzieci się nie rozłażą, nie biegają. Nie błocą więc podłogi są czyste. Nie niszczą się korytarze na przerwach. Drzwi się nie otwierają więc się nie psują i ciepło nie ucieka. Kiedy dzieci zaczynają hałasować nie trzeba daleko biegać i nadmiernie krzyczeć „żeby dotarło”.
W wielu polskich szkołach dzieje się dziś źle. Liczą się wyniki, testy, rankingi, a straciliśmy z oczu dobro uczniów. Niedługo…
Posiada bogate doświadczenia z zakresu współpracy z samorządami lokalnymi, organizacjami pozarządowymi, jak również innymi instytucjami na szczeblu lokalnym i regionalnym. Był radnym w trzech pierwszych kadencjach, pełnił funkcję przewodniczącego rady, wiceburmistrza gminy, a także współpracował ze stowarzyszeniami i samorządami lokalnymi.
W pełni zna system edukacji w Polsce i w krajach europejskich – doświadczenia pracy w Kuratorium Oświaty, Centralnym Ośrodku Doskonalenia Nauczycieli oraz w Ministerstwie Edukacji Narodowej, w który odpowiadał za system doskonalenia zawodowego nauczycieli.
„6-latek idzie do szkoły – co powinni wiedzieć rodzice”
mgr Stanisława Piotrowska
Środowisko rodzinne dziecka i wychowanie przedszkolne wpływają na kształtowanie gotowości do podjęcia nauki szkolnej. Przygotowanie nie odbywa się w ostatnim roku pobytu dziecka w przedszkolu. Na gotowość tę mają wpływ doświadczenia z najmłodszych lat życia dziecka wyniesione z domu rodzinnego, aż do dnia rozpoczęcia nauki w szkole.